به گزارش قدس آنلاین به نقل از مهر، مواضع دونالد ترامپ رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا در حوزه سیاست خارجی باعث شده برخی اندیشمندان روابط بین الملل معتقد باشند که وی از «استراتژی» در سیاست خارجی برخوردار نیست.
ترامپ در خصوص ایران مواضع تندی گرفته هر چند ماهیت تهدیدات وی امری جدید نیست. وی در خصوص برجام در حالیکه ابتدا از «پاره کردن» آن سخن می گفت اما بعدها به «مذاکره مجدد» راضی شد!
در خصوص این موضوعات گفتگویی با «جان لیمبرت» گروگان سابق آمریکایی در ایران انجام شده است که در ادامه می آید.
«جان لیمبرت»، رئیس پیشین میز ایران در وزارت خارجه آمریکا و دستیار معاون این وزارتخانه در امور ایران بوده است.
*شما در مقاله ای استدلال کرده اید که آمریکا سه مسیر را در خصوص جمهوری اسلامی ایران از بدو انقلاب اسلامی دنبال کرده است: سیاست مهار؛ تغییر رژیم و تعامل . آیا شما تصور می کنید واشنگتن در پیشبرد این سیاستها موفق بوده است؟
سخت و دشوار است که بتوان «موفقیت» را در اینجا تعریف کرد. دلیل این امر این است که اهداف آمریکا مقابل ایران هرگز مشخص و واضح نبوده است. سیاست تعامل باراک اوباما رئیس جمهوری سابق ایالات متحده امریکا در قبال ایران برخی موفقیتها را به همراه داشت. بعد از سال 2013 میلادی نمونه ای از موفقیت این سیاست را در حصول توافق هسته ای(برجام) می توان مشاهده کرد.
همچنین می توان از موفقیتهای این سیاست، توانایی مقامات دو کشور در انجام گفتگو را مورد اشاره قرار داد.
*به نظر شما سیاست خارجی ترامپ در قبال ایران چه خواهد بود؟ به بیان خود شما کدام یک از سیاستهای «مهار»، «تغییر رژیم» یا «تعامل» یا ترکیبی از آنها از سوی ترامپ مقابل ایران دنبال خواهد شد؟
در این خصوص مطمئن نیستم. تصور نمی کنم دولت ترامپ به یک «رهیافتی» اندیشیده باشد.
شما در تحلیل اخیرتان پرسشی را مطرح کرده اید و آنرا پرسش مهمی برای واشنگتن دانسته اید و آن این است که «آمریکا(از ایران) چه می خواهد». پاسخ شما به این پرسش چیست؟
پاسخ به این بستگی دارد که «چه کسی» را شما مورد پرسش قرار می دهید. تا جایی که من اطلاع دارم آمریکا «اهداف تعریف شده» در قبال ایران ندارد و نمی داند که چه اهدافی را دنبال می کند.
*برخی ادعا می کنند که هدف جمهوری اسلامی ایران در منطقه، «احیای مجدد امپراتوری» است. آیا شما با این ادعا موافق هستید؟
خیر با این استدلال موافق نیستم. ایران به دنبال احیای مجدد امپراتوری در منطقه نیست.
* چه کشورهایی به این استدلال دامن می زنند و چه منافعی را از رهگذر طرح این ادعا دنبال می کنند؟
نمی دانم که چه دولتهایی ممکن است این خط را دنبال کنند. اما در نوشته های «هنری کیسینجر» و آدمیرال استاوریدیس(رئیس مدرسه حقوق و دیپلماسی فلچر) این موضوع منعکس شده است. در یادداشتی هم که بنده در سایت «لوب لاگ» نوشته ام این موضوع را مورد بررسی قرار داده ام.
*رویکرد «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا به برجام را چگونه ارزیابی می کنید؟
با مواضعی که ترامپ در خصوص ایران اعلام کرده است نمی توانم توصیفی از آنچه وی انجام خواهد داد ارائه دهم. حدس و گمان من همان حدسی است که شما می زنید.
نظر شما